23 Aralık’ta aldığımız bir haberle yasa boğulduk. 24 saatte 12 şehit verdiğimizi öğrendik. 12 yiğit, 12 gencecik vatan evladı, 12 asker, 12 bayrak… Bu nasıl bir acıdır Ya Rab? Boğazımız düğüm düğüm, gözlerimizde yaşlar, akıllarda beliren tek kelime; “İNTİKAM!”.
İnsan yaşamaya utanır mı? Aldığı nefesten utanır mı? Utanırmış. Canı çekilircesine utanırmış. Gökyüzüne bakıp bu gökyüzü için kaç canın gittiğini hatırlayınca o gök artık eskisi gibi bakmazmış insanın suratına. Yaşadığına sevinemezmiş insan. Mutlu olamazmış. Onlarsız geçen bir gün bile olmasın dermiş meğer… Ancak DEVLET-İ EBED MÜDDET için daha güçlü mücadele eder, her gün yeniden EZAN DİNMEZ BAYRAK İNMEZ DERİZ!
Kaç can gitti 1978’den beri? Kaç aile yıkıldı? Türkiye Cumhuriyeti Devleti kaç evladını kaybetti? Bu eli kanlı örgüte o kara günde verdiğimiz ilk şehit Süleyman Aydın’dan beri kaç evlat gitti?
Can yakmak nedir bilir misiniz? Can yakmak; Biz yaşayalım, güneşi görelim diye, gencecik evlatları toprağa vermektir. Ailelerinin yüzündeki ifadeyi görmektir, geride kalan evlatların ağladığını duymak, işitmektir. Konuşamadığındır, söyleyemediğin, nefesinin kesildiği yerdir. Düşmanı sevindirmemek için kendini tutup üzüntünü kine dönüştürüp içine attığın yerdir. “Onların intikamını alacağım, verdiğim bu söz için yaşayacağım.” Dediğin yerdir.
MHP Genel Başkanı Liderimiz Sayın Devlet Bahçeli; “Öfkemiz acımız kadar büyüktür. Bu şerefsizlerin kökünü her yerden kazımak mukaddes ve mukadder bir görevdir. Hiç kimse endişe etmesin, şehitlerimizin dökülen kanları yerde kalmayacak, terörizmle mücadele sonuna kadar devam edecektir.” Diyerek, eli kanlı katillerle mücadelemizin son nefesimize kadar olduğunu yinelemiştir.”
KORKMA! Mücahit, Gazi Satuk Buğra Han cenazesinde bin gazi bulunmadı mı? Doğu ve Batı’nın Sultanı Tuğrul Bey değil miydi? Sultan Alparslan Ahlat’a 4.000 bin şehitle Türk Tamgası vurmadı mı? Anadolu Fatihi Süleyman Şah Caber Kalesi’nde şehit değil mi? I.Murat Hüdavendigar Kosova’da şehit düşmedi mi? Sakarya’da kaburgası kırılan Gazi Paşa değil mi? Türk’ün attığı her adım İ’LA-Yİ KELİMETULLAH için değil mi?
Vatanımın her bir yerinde şehit düşen, kanlarıyla sulanan bu toprakların savunucusu kahraman Mehmetçikler; canlarını feda ederek ölüme koşuyorlar. Ölüm diyoruz ama aslında onlar için Şeb-i Arus. Çünkü hak dinimize göre şehitler için “Onlara hiçbir korku yok, onlar asla üzülmeyecekler” müjdesi Arş-ı Ala’dan gelmiştir. Zira Bakara Suresi 154. Ayette: “Allah yolunda öldürülenlere ölüler demeyin. Bilakis onlar diridirler fakat siz bilemezsiniz.” , Yine Muhammed Suresi 6. Ayette: “Allah, onları kendilerine tanıtmış olduğu cennete koyacaktır…” demiştir. Peygamber Efendimiz(s.a.v.); “Vatan sevgisi imandandır.” diyerek, toprağa düşen Mehmetçiklerimizin nasıl kutlu bir yolla şereflendirildiklerini, nasıl bir mertebeye ulaştıklarını müjdelemiştir.
Ey cennetle müjdelenen yiğitler! Cennet mekanınız, Peygamber Efendimiz(s.a.v.) komşunuz olsun. Ant olsun sizin için yaşayacağız, ant olsun sizin için savaşacağız! Bir gün bile unutursak, bir gün bile sizi düşünmeden geçerse bize yazıklar olsun, sözünden dönen namert olsun!
Ayetlerde adın, Al bayrakta kanın, Vatanın her karış toprağında savaşın; Türk Milleti’nde izin var MEHMETÇİK! Bilmezler senin çektiğini, Dağlardaki zaferini, Arkandaki neferleri… Türk Milleti’nde izin var MEHMETÇİK!
Unutma ki Allah katında gördüğü mükafattan ötürü dünyaya dönüp yeniden ölmeyi isteyen tek kişi şehitlerdir! Aziz şehitlerimize minnetle…
Ayyüce Erva Yalçın
