Kur’an-ı Kerim’in kısa surelerinden biri olan Tekasür Suresi, toplam 8 ayetten oluşur. İsmini, “çokluk yarışı, mal ve evlat çokluğu ile övünme” anlamına gelen tekasür kelimesinden alır. Sure, insanın dünyaya aldanarak servet ve nüfuzla övünmesini eleştirir, dünyanın geçici olduğuna dikkat çeker.
Tekasür Suresi’nin iniş zamanı ve yeri
Mushaftaki sıralamaya göre 102. sure olan Tekasür, nüzul sırasına göre ise 16. sure olarak kabul edilir. Büyük çoğunlukla Mekke döneminde indirildiği belirtilmektedir. Kevser Suresi’nden sonra, Maun Suresi’nden önce nazil olmuştur. Bununla birlikte bazı rivayetlerde Medine’de indirildiğine dair bilgiler de yer alır (Buhârî, “Rikāk”, 10; Şevkânî, V, 575).
Tekasür Suresi’nin mesajı
Sure, özellikle Câhiliye dönemi insanlarının zihin dünyasını yansıtırken, çağlar üstü bir evrensel mesaj da verir. Mal, mülk, evlat veya güç çokluğunun bir övünç vesilesi olmadığını, asıl önemli olanın ahiret bilinci olduğunu vurgular. Böylece müminlere, dünyevi hırsların peşine düşmek yerine kalıcı olan ahiret hayatını unutmamaları öğütlenir.
