"Evlilik bir kadınla erkeğin değil, iki ailenin birleşmesidir" derler. Ama bazen bu birleşme bir sevgi çatısı değil, rekabet alanına dönüşebiliyor. Özellikle de kayınvalide-gelin ilişkisinde..."
Her yıl binlerce kadın evliliğiyle birlikte sadece bir hayat arkadaşına değil, aynı zamanda bir kayınvalideye de "eşlik etmeye" başlıyor. Kimi zaman bu ilişki sevgiyle şekilleniyor, kimi zamansa zorluklarla. Peki, neden bazı kayınvalideler oğullarının eşlerini bir rakip gibi görüp onlara karşı mesafeli ya da kırıcı davranabiliyor?
"Sen Oğlumu Elimden Aldın" Duygusu
Birçok uzman, bu çatışmanın temelinde "bağlılık" ve "kontrol" ihtiyacının yattığını belirtiyor. Çocuklarını yıllarca büyütüp, onlara kol kanat geren bir anne, oğlunun artık bir başkasını merkezine almasını kayıp hissi olarak algılayabiliyor. Bu da farkında olmadan gelinlerine yöneltilen kırıcı sözlerle ya da değer görmeme davranışıyla sonuçlanabiliyor.
Sevmek Zorunda Değiliz, Saygı Yeter
Gerçek şu ki, kimse herkesi sevmek zorunda değil. Ama asgari düzeyde bir saygı ilişkisi hem huzuru korur hem de sınırları netleştirir. Uzak durmak, sık görüşmemek, hatta mesafeyi koruyarak iletişimde bulunmak bir tercihtir ve bu da kendini koruma hakkıdır.
Oğluyla Evlenmek Değil, Aileye Değer Katmak
Gelinler birinin oğlunu “elinden almak” için değil, onunla hayat kurmak için yola çıkar. Evlatların büyüdüğünü kabullenmek her anne için kolay olmayabilir ama onları yeni bir yaşam yolculuğunda desteklemek, bir annenin en büyük sevgisini gösterme yoludur.
