ALS'nin tedavisi yoktur, bu nedenle tedavi semptomları hafifletmeyi, gereksiz komplikasyonları önlemeyi ve hastalık ilerlemesini yavaşlatmayı amaçlar. ALS bir dizi fiziksel, zihinsel ve sosyal değişime neden olabilir, bu nedenle uzmanlardan oluşan bir ekip genellikle hastaların semptomlarını ve bakımlarını yönetmelerine, yaşam kalitelerini iyileştirmelerine ve hayatta kalma sürelerini uzatmalarına yardımcı olur. Tedavi Fizik tedavi ALS'li kişilerin ağrıları ekarte etmeye ve uyum sağlamasına yardımcı olabilir. Fiziksel bir terapist, aşağıdaki konularda yardım ve bilgi sağlayabilir: Kardiyovasküler zindeliği ve genel refahı artırmak için düşük etkili egzersizler Yürüteç ve tekerlekli sandalye gibi hareketlilik yardımcıları Rampalar gibi hayatı kolaylaştıran cihazlar Mesleki terapi, bir ALS hastasının uzun süre kendi başına daha uzun süre yaşamasına ve durumu idare edebilmesine yardımcı olabilir: Hastaların günlük rutinlerini sürdürmelerine yardımcı olacak adaptif ekipman ve yardımcı teknolojiler seçmelerine yardımcı olma Solunum kasları zayıfladıkça, zaman içerisinde solunum tedavisine ihtiyaç duyulabilir. Solunum cihazları hastanın gece daha iyi nefes almasına yardımcı olabilir. Bazı hastalarda mekanik ventilasyon gerekebilir. Aletin bir ucu solunum sistemine bağlanırken, diğer ucu boyundaki cerrahi olarak oluşturulmuş bir delik veya trakeostomi ile soluk borusuna yerleştirilir. Konuşma terapisi, ALS'nin konuşmayı zorlaştırmaya başladığında faydalıdır. Konuşma terapistleri uyarlanabilir teknikleri öğreterek yardımcı olabilirler. Diğer iletişim yöntemleri arasında yazı ve bilgisayar tabanlı iletişim ekipmanı yer almaktadır. Beslenme desteği hayati değerdir, çünkü yutma zorluğu hastanın yeterli besin almasını engelleyebilir. Beslenme uzmanları, yutulması daha kolay olan besleyici yemekler hazırlamayı önerebilirler. Emme cihazları ve besleme boruları yardımcı olabilir. Teşhis Tek bir test ALS'yi teşhis etmede yeterli değildir, bu nedenle tanı semptomlara ve benzer semptomlara sahip diğer koşulları ekarte etmek için yapılan testlerin sonuçlarına dayanır. ALS tanısında yardımcı olabilecek testler: Kaslardaki elektrik enerjisini tespit eden elektromiyografi (EMG) Sinirlerin aldığı sinyalleri ne kadar doğru gönderdiğini test eden sinir iletim çalışması (NCS) Bu testler periferik nöropati veya periferik sinir hasarı ve miyopati veya kas hastalığının ekarte edilmesine yardımcı olabilir. Bir MRI taraması, omurilik tümörü veya boynundaki bel fıtığı gibi semptomlara neden olabilecek diğer sorunları tespit edebilir. Diğer koşulları ekarte etmek için yapılan diğer testler kan ve idrar testlerini ve bir kas biyopsisini içerebilir. ALS ile benzer belirtiler gösteren hastalıklar arasında arasında HIV, Lyme hastalığı, multipl skleroz (MS), çocuk felci virüsü ve West Nil virüsü bulunur. Alt ve üst motor nöronlarının her ikisinde de semptomlar varsa, ALS mevcut olabilir. Üst motor nöron belirtileri, kaslardaki ve hareketli reflekslerdeki sertliği ve harekete direnci içerir. Düşük motor nöron belirtileri zayıflık, kas atrofisi ve seğirmeyi içerir.