Eve yeni bir bebek geldiğinde ya da anne babanın ilgisi geçici olarak diğer kardeşe kaydığında, büyük çocukta “Beni hala eskisi kadar seviyorlar mı?” endişesi kendini gösterebilir.
Bu, çocukların dünyasında çok doğal bir duygudur; ancak doğru yönetilmezse hem aile düzenini hem de çocuğun ruh halini zorlayabilir. Sevgi dolu ve anlayışlı bir yaklaşım ise kıskançlığın zamanla güvene dönüşmesini sağlar. İşte ailelere yol gösterecek en pratik öneriler…
Kardeş Kıskançlığı Neden Yaşanır?
Çocuklar anne baba sevgisini güven kaynağı olarak görür. Bu kaynağı bir başkasıyla paylaşma fikri ise özellikle küçük yaşlarda kaygıyı tetikler.
Kıskançlığın başlıca nedenleri:
- Eve yeni bir bebeğin gelmesi
- Bir kardeşin sağlık nedeniyle daha fazla ilgi görmesi
- İlginin adil dağılmadığı düşüncesi
- Kendini geri planda hissetmek
- “Yerim tehdit ediliyor” korkusu
Bu duygular öfke, içe kapanma veya bebeksi davranışlarla kendini gösterebilir. Aslında hepsi çocuğun “beni fark edin” çağrısıdır.
Kardeş Kıskançlığını Azaltmanın En Etkili Yolları
1. Değerli olduğunu hissettirin
Kısa bir oyun, sarılma veya göz teması bile “Seni görüyorum” mesajını verir.
2. Büyük kardeşi sürece dahil edin
Bez getirmek, ninni seçmek gibi küçük görevler “Ailedeki yerim değişmedi” duygusunu güçlendirir.
3. Kıyaslama yapmayın
Her çocuğun eşsiz olduğunu vurgulamak iki kardeş arasındaki görünmez rekabeti azaltır.
4. İlgi alanlarını dengeleyin
Aynı anda eşit ilgi vermek zorunda değilsiniz; özel zamanlar yaratmak yeterlidir.
5. Duygularını ifade etmesine izin verin
“Üzüldün mü?” ya da “Kızmış gibisin” gibi cümleler çocuğun hissettiğini güvenle anlatmasını sağlar.
6. Ceza değil, tutarlı sevgi
Ceza kıskançlığı baskılar; sakin sınırlar ve olumlu davranışı fark etmek ise kalıcı etki yaratır.
7. Her çocukla ayrı ‘özel zaman’ oluşturun
Günde 10–15 dakikalık kısa ritüeller bile evdeki gerginliği büyük ölçüde azaltır.
Kardeş kıskançlığını yönetmenin temel yolu her çocuğun duygularını duyabilmek ve sevgiyi adil biçimde paylaştırmaktan geçiyor.
