"Akide" kelimesi, Arapça "akit" (sözleşme, anlaşma) kelimesinden türemektedir. Osmanlı döneminde akide şekeri, özellikle Yeniçeri Ocağı'nda önemli bir yere sahipti. Yeniçerilere her üç ayda bir verilen maaş olan "ulûfe" törenlerinde, askerlere akide şekeri ikram edilirdi. Bu ikram, askerlerin devlete olan bağlılıklarını ve sadakatlerini simgeliyordu.
Akide Şekerinin Ortaya Çıkışı
Akide şekerinin Osmanlı’daki tarihi, 17. yüzyıla kadar uzanır. İlk olarak IV. Murad döneminde (1612-1640) ortaya çıktığı düşünülmektedir. Zamanla, akide şekeri yalnızca askeri törenlerde değil, bayramlarda, düğünlerde ve diğer özel günlerde de sunulan bir tatlı hâline gelmiştir.
Akide Şekerinin Özellikleri
Osmanlı döneminde akide şekerinin pek çok çeşidi bulunmaktaydı. En tanınanları arasında limonlu, güllü, tarçınlı, karanfilli ve naneli akide şekerleri yer almaktadır. Akide şekeri üretimi, ustalık gerektiren bir süreçtir. Şeker, su ve limon suyu gibi malzemelerin belirli oranlarda karıştırılıp kaynatılmasıyla elde edilen şurup, mermer tezgâhlarda soğutulur ve ardından renklendirici ile aroma vericiler eklenip şekillendirilir.
