Orhan Gazi (1324–1362), Osmanlı Beyliği’nin ikinci lideridir. Dönemin siyasi şartları doğrultusunda birden fazla evlilik yapmıştır. Bu evliliklerin çoğu, Bizans ile ilişkileri güçlendirme amacını taşımış ve diplomatik açıdan önemli bir işlev görmüştür. Kaynaklarda eşleri hakkında bazı farklı bilgiler yer alsa da, en bilinen eşleri şunlardır:
ORHAN GAZİ’NİN EŞLERİ KİMLERDİR?
Nilüfer Hatun
Orhan Gazi’nin en tanınmış eşidir.
Asıl adı Holofira’dır; Müslüman olduktan sonra “Nilüfer” adını almıştır.
Yarhisar Tekfuru’nun kızıdır.
I. Murad’ın annesi olarak Osmanlı tarihinde ve hanedanın devamında önemli bir rol oynamıştır.
Asporça Hatun
Bizans kökenli bir eştir.
Kaynaklarda, Bizans İmparatoru III. Andronikos’un kızı veya yakın akrabası olduğu belirtilir.
Orhan Gazi ile evliliği, Osmanlı-Bizans ilişkilerini güçlendirme amacını taşımaktadır.
Bu evlilikten İbrahim Bey dünyaya gelmiştir; bazı kaynaklar başka çocuklara da değinir.
Theodora (Teodora) Hatun
Bizans İmparatoru VI. Yannis Kantakuzinos’un kızıdır.
1346 yılında Orhan Gazi ile evlenmiştir.
Bu evlilik, Bizans’taki iç savaş sırasında Orhan Gazi’den askeri destek sağlamak amacıyla yapılmış, Osmanlı’nın Bizans üzerindeki nüfuzunu artırmıştır.
Eftandise Hatun
Bazı kaynaklarda adı geçer; ayrıntılı bilgi bulunmamaktadır.
Orhan Gazi’nin diğer eşlerinden biri olabileceği düşünülse de, tarihî belgeler kesin bir bilgi vermemektedir.
ORHAN GAZİ’NİN ÇOCUKLARI
Orhan Gazi’nin çocuklarıyla ilgili bilgiler kaynaklara göre değişiklik göstermektedir; ancak tarihçiler tarafından genel kabul gören erkek çocukları şunlardır:
Süleyman Paşa: Rumeli’ye yapılan ilk Osmanlı seferlerini yönetmiş, babasından önce vefat etmiştir.
Murat Hüdavendigâr (I. Murad): Orhan Gazi’den sonra Osmanlı tahtına geçmiş, devletin kurumsallaşmasında etkili olmuştur.
İbrahim Bey
Halil Bey
Kasım Bey
Ali Bey
Buna göre Orhan Gazi’nin en az 6 erkek çocuğu olduğu kabul edilir. Kız çocuklarının sayısı ve isimleri ise net olarak belirtilmemiştir.
Orhan Gazi’nin evlilik stratejisi, Osmanlı’nın erken dönem diplomatik politikalarının bir yansımasıdır. Özellikle Bizans kökenli eşler aracılığıyla kurulan ittifaklar, Osmanlı’nın Balkanlar’a yayılmasına katkı sağlamış ve hanedanın meşruiyetini güçlendirmiştir.
