Bölünmenin kazananı...
Özgür Özel’in yolsuzluk soruşturmalarının muhatabı Ekrem İmamoğlu’nu savunmak uğruna giriştiği hamleleri önce sessiz sedasız izlediler.
Baktılar ki Özel dur durak bilmeden ilerliyor, o vakit itirazlarını dile getirdiler.
Önce şahıslara değil, parti ilkelerine bağlılığı hatırlattılar.
Sonra CHP’nin şaibelerin gölgesinde siyaset yapamayacağının altını çizip partinin arınması gerektiğini belirttiler.
***
Aralarında CHP’nin en alt kademedeki yöneticisinden tutun da eski-yeni milletvekillerine, hatta eski genel başkanına kadar pek çok isim vardı.
Peki, skandalların merkezindeki bir ismin “kahraman” gibi pazarlanmasına karşı çıkanlar kadar İmamoğlu’nu savunanlar yok muydu?
Onlar da çoktu.
Zaten bu çokluk CHP’yi ikiye böldü.
Bugün gelinen noktada ise partiyi bölen fay hattı artık gizlenemez hale geldi.
***
Kulislerde dolaşan söylentiler, bu gerilimin bir noktada patlayacağına işaret ediyor.
“Toplu istifalar olacak”, “yeni parti kurulacak”, “yeni partide yer alacakların sayısı grup kuracak çoğunluğa ulaştı” gibi cümleler fısıltı olmaktan çıktı, yüksek sesle dile getirilmeye başlandı.
Takvimler bile konuşuluyor.
Yani mesele bir iç tartışmanın ötesinde, bu işin sonunun yeni bir parti tabelasına doğru gittiği net şekilde görünüyor.
***
Buraya kadarki tabloyu gören herkes, doğal olarak “CHP’nin bölünmesinin kimin işine yarayacağı” sorusunu soruyor.
Soyut düşünenler, bu durumun iktidara yaracağını söylüyor.
Tuhaftır, kimse Özgür Özel’in bu süreçten ne kazanacağını konuşmuyor.
Partide muhalif sesleri bastırmaya yönelik ihraç ve disiplin mekanizmasını bugüne kadar işleten kimdi?
“Parti içi itiraz” baskısı olmadan, yalnızca Ekrem İmamoğlu merkezli siyaseti daha rahat savunacak olan kim?
***
Bu soruların cevabı, sadece bölünmenin kazananı işaret etmekle kalmıyor.
En başından beri frene basmadan yoluna devam eden Özgür Özel’in, yaşananları neden müdahale etmeden izlediğini de açıklıyor.
Özel, siyasetin en risksiz tasfiye yöntemini uygulamaya koymanın rahatlığını yaşıyor.
Zahmetsizce partiyi temizleyeceğini düşünen Özel’in, “giden gider, kalan sağlar bizimdir” tavrına bürünmesinin nedeni böylece çok daha net anlaşılıyor.
