Huy üzerine söylenmiş söz çoktur.
Huylu huyundan vazgeçmez…
Can çıkar huy çıkmaz…
Huy canın altındadır…
Bu sözlerden birkaçıdır.
***
İnsanların olduğu gibi siyasi partilerin de edindiği huylar vardır.
Örneğin Cumhuriyet Halk Partisi…
Günümüzde “suçu ve suçluyu meşru gösterme gayretini” kendine adeta ar edinmiştir…
Arlı arından vazgeçemez misali, ne olursa olsun bu huyunu terk edemezler.
***
Bu huylarının, aldıkları seçim sonuçlarına etkisi var mıdır, hiç sorgulamazlar…
Aradaki bağlantıyı kursalar bile görmezden gelir, kaldıkları yerden yollarına devam ederler…
***
Adına “demokrasi mücadelesi” der…
Sırtını terör örgütüne yaslayanları, terörist başının heykelini dikme hayalleri kuranları savunurlar.
Adına “basın özgürlüğü” der…
Alenen suç işlemiş tipleri kollarlar.
***
Dün dillerinde Terörist Demirtaş ile Sorosçu Kavala vardı, bugün ise Merdan Yanardağ ve Barış Pehlivan isimleri dillerinde…
Kim PKK elebaşı Öcalan’ı övmüş, kim MİT mensubunun kimliğini deşifre ederek milli güvenlik hassasiyetini çiğnemiş, hiç umurlarında değil…
İşi gücü bırakmış, cezaevine gerçekleştirdikleri ziyaret akınları sonrası yaptıkları açıklamalarla bu iki ismin masum olduğu iddiasıyla onları aklama telaşına çoktan bürünmüşler…
***
CHP’deki bu durum partinin çıkmaz sokağıdır.
Sandıkta alınan ve alınacak tüm yenilgiler onları bu çıkmaz sokakta yürümekten alıkoymaz, koyamaz…
Dedik ya, huydur…
Bu huy, Bay Kemal gidip yerine kim gelirse gelsin, değiştirilemez ve değiştirilmesi teklif dahi edilemez bir CHP hükmüdür.
