Hüseyin, Hamsik, Bakasetas, Gervinho, Koita ve Abdulkadir Parmak sakat. Kaleci Uğurcan da cezalı. Bir de üstüne üstlük kaleyi koruması beklenen Erce ısınma sırasında sakatlanınca, genç Arda’ya kalınmış. Yani takımın neredeyse yarısı yok. Hem de sezonun en iyileri.
Ama lider inanmış, kafayı takmış şampiyonluğa. “Eksiklerimiz var” diye, diğerleri gibi ağlamıyor. Hamsik, Bakasetas, Gervinho, Uğurcan yoksa diğerleri var. Avcı da sesini çıkarmıyor çünkü biliyor sahaya çıkacak futbolcuların canını dişine takacağını. Çünkü biliyor şehrin arkalarında olduğunu. Oyunundan da taviz vermiyor, sisteminden de. Rakiplerinin birbirleri ile didişmesini, futboldan uzaklaşmasını fırsat bilip, puan farkını daha da açmak için uğraşıyor. Böyle giderse şampiyonluğunu erken ilan eder, Bordo Mavililer.
Dünkü maçta ilk 10 dakikayı atlattıktan sonra 3 cambaz çıktı sahneye. Belki Abdulkadir Ömür’ün golünde kaleci hatası var ama sonrasında atılan gollerde Nwakaeme ve Dianiny imzası bulunuyor. Tabi galibiyette sadece bu 3’lü değil, diğerlerinin de katkısı var. Mesela Edgar İE, mesela futbola dönen Trondsen, mesela Berat Dorukhan ve Siopis. İkinci yarıda rakip üstünlüğü ele alsa da, savaş veriyor Trabzonspor, hedefe kilitlenmiş, tüm askerleri ile emin adımlarla ilerliyor. Hani hep yazardık, Trabzonspor bizi tekzip ederdi ya.
İşte yine yazıyoruz “O sene bu sene.” Bu kez tekzip yemeyeceğiz gibi.
