Trabzonspor’un son haftalardaki sıkıntısı sürüyor. Topa sahip olmakta, baskı kurmakta ya da mücadelesinde sorun yaşamıyor Bordo Mavili takım. Sıkıntı pozisyon zenginliğinde. Deniyor Karadeniz ekibi, çaba sarf ediyor ama bir türlü olmuyor. Ya da olursa geç oluyor. Aslında bu sıkıntı, Nwakaeme’nin sezon başından beri sergilediği o muhteşem performansının düşmesi ve Hamsik’in sakatlığı ile birlikte başladı. Hamsik profesyonelliği ve orta sahadaki ağırlığı ile etkili oluyordu.
Nwakaeme de, topla birlikte yaptığı sihirli hareketlerle Cornelius, Bakasetas, Visca ve Abdülkadir’i sürekli pozisyona sokuyordu. Ne zaman ki bu ikili durdu, Trabzonspor’da pozisyon sıkıntısı başladı. Şampiyonluğa oynayan, kupada final arayan bir takımın sadece iki futbolcuya bel bağlaması, çözüm üretilememesi, büyük handikap. Gerçi hem ligde, hem de kupada sona doğru gidiliyor ama yine de Abdullah Avcı’nın iyi kapanan takımlara karşı çözüm üretmesi şart gibi görünüyor.
Bir isteksizlik, bir yorgunluk yok Karadeniz ekibinde. Takım halinde mücadele ediyorlar, iki kupayı da istiyorlar. Bunu futbolcular da gösteriyor, şehir de. Yani “Un var, şeker var” zaman zaman helvanın kıvamı tutturulamıyor. Ne zaman ki, Nwakaeme ve Hamsik oyuna girdi, işler değişti. Hamsik ile birlikte paslar daha iyi dağıtıldı. Nwakaeme topu ayağına aldığında hücumda etkili oldu. Zaten onun attığı muhteşem pasla, golcü Cornelius da gereğini yaptı ve fileleri havalandırdı. Tüm bunlara rağmen Kayserispor gibi inatçı ve iyi defans yapan bir takıma karşı tek gollük avantaj yeter mi, işte o bilinmez.
