Pavyondaki pazarlıklarla, FETÖ operasyonunu birbirine karıştırmak!

CHP’deki gidişat, “Bugün dünden iyiyiz, yarın ne olacağımız belirsiz” çizgisinde ilerliyor. Her gün yeni bir şaibe, iddia veya olay, partililere bir önceki günü aratıyor. Uzun süredir devam eden güç savaşları, CHP’nin iç yapısındaki zafiyetleri gün yüzüne çıkarıyor. 

Kemal Kılıçdaroğlu’nun şaibeli bir kongreyle devrilmesi ve partinin Ekrem İmamoğlu’nun güdümüne girmesi, CHP’de her şeyi değiştirdi. Eskiden CHP’de yine hizip ve güç kavgaları olurdu; ancak bu mücadeleler, kendi siyasi geleneğini bilen solcular arasında gerçekleşirdi. Bugün ise, Anavatan Partisi kökenli ve klasik sağcı bir profil sergileyen Ekrem İmamoğlu’nun hırsına ve keyfine teslim olan CHP, kurumsal dengesini tamamen yitirmiş durumda. 

O günden beri parti hiçbir konuda dikiş tutturamıyor. Ekrem İmamoğlu’nun “Para ve güç her şeyi çözer” anlayışı, CHP’ye çürüme hastalığını bulaştırdı. Bu anlayış, partinin temel değerlerini erozyona uğratarak iç yapısını iyice zayıflattı. 

Son CHP kurultayı da aynı anlayışla lekelenmişti. İstanbul’dan başlayıp Türkiye geneline yayılan CHP’li belediyelerdeki yolsuzluk ve rüşvet operasyonları, bu zihniyetin açık bir yansımasıdır. “Ağacın kurdu içinde olur” atasözü misali, CHP dışarıda düşman aramak yerine içindeki çürümeyi görmelidir. Nitekim şaibeli kurultay hakkında konuşanlar dışarıdakiler değil, bizzat CHP’lilerdi. Savcılığa suç duyurusunda bulunanlar da yine CHP’liler olmuştu. 

CHP’ye yakın gazeteciler ve yorumcular da bu tabloyu saklamadan canlı yayınlarda şu yorumları yapmıştı: 

• Barış Terkoğlu: “Kurultayda bir sürü şaibe oldu lafını bin beş yüz CHP’liden duymuşumdur.” 
• İsmail Saymaz: “Kurultay salonunda söylediler bunu.” 
• Afşin Hatipoğlu: “Hatta kurultaydan önce söylediler.” 
• Can Ataklı: “Kurultayda birtakım para işleri döndüğünü CHP’liler çok konuşuyordu zaten. Birbirimize salak muamelesi yapmayalım.” 
• Enver Aysever: “Bir tane Karadenizli müteahhit… Hiçbir eğitimi, siyasi birikimi yok. Sizi parayla ip gibi dizmiş. Parayla satın alınan delegeler, medyadaki satın alınan gazeteciler… Bunları ben söylemiyorum, hepsini CHP’liler sızdırdı.”

Barış Yarkadaş ise CHP kongresinde yaşanan rüşveti şahitlerin ifadeleriyle tek tek anlatarak şu örnekleri vermişti: “Pavyon önünde bazılarına bin dolar, bazılarına bin 500 dolar verdiler”, “Fotoğrafları ve parayı savcılığa verdim.” 

CHP’nin şaibeli İstanbul kongresinde il başkanı adayı olan Cemal Canpolat da isyanını dile getirmişti: 
“CHP örgütü delegeleri, sadece oy vermek için işe alındığınız bir dönemi kabul edemiyorum. Belediye localarında delege pazarı kurabilirsiniz.” 
Mahkemeye taşınan kongre sonrası ise şunları söyledi: 
“Parti içinde kuralların dışına çıkan kim varsa devlet gereğini yapmalıdır. Hırsızı savunacak hâlimiz yok. Babamızın oğlu olsa bile savunamayız. Ülkenin arınması gerekiyor.” 

Tam bu yazıyı kaleme alırken bir itiraf da eski CHP Bitlis İl Başkanı Veysi Uyanık’tan geldi: “Ekrem İmamoğlu, Özgür Özel’i desteklememi istedi. Kurultay sonrası TBMM’de kargo poşeti içinde 100 bin liranın delegelere dağıtılması talimatı verildi.”

Tüm bunlara “CHP içinde üretilen fitne ve iftira” gözüyle bakalım diyelim… Ancak suçlayan da, suçlanan da hep CHP’liler. Bu örnekler saymakla bitmez. CHP bugün şaibeli kurultayı nedeniyle sıkıntıya girdiyse ve belediyelerinde yolsuzluk operasyonlarına maruz kalıyorsa, bunun merkezinde CHP’lilerin kendi adımları ve söylemleri vardır. Kurultayı mahkemeye taşıyan suç duyurularını da CHP’lilerin bizzat yapması, partinin içindeki çürümenin ve güç kavgasının en açık göstergesidir.

Ne var ki CHP Genel Başkanı ve yöneticiler, tüm bunlar karşısında kendi içlerindeki çürümeyi sorgulamak yerine suçluyu dışarıda arıyor. Ya AK Parti hükümetine ya da Cumhur İttifakı ortağı MHP’ye sataşarak “cambaza bak” oyunu oynuyorlar.

Pavyonda delege pazarlığıyla şekillendiği söylenen şaibeli kongrede genel başkanlık koltuğuna oturan Özgür Özel, 1 Kasım 2015 seçimlerinden sonra FETÖ destekli MHP’yi ele geçirme operasyonunu örnek vererek şunları söyledi: 
“Meral Akşener, MHP’de 900 delegenin desteğini almışken, filanca yerdeki asliye hukuk mahkemesinden gelen bir kararla süreç durduruldu. Şu anda İzmir milletvekili olan birisi, MHP ile mahkeme sürecinde AKP ile mekik dokudu. Böylece MHP’nin Kurultay süreci engellendi, parti bölündü ve MHP, AK Parti ile birlikte rejim değişikliğine rıza gösterdi.” 

Özgür Özel, elmaları armutlarla karıştırıyor. AK Parti iktidarı döneminde MHP kongresi için kayyum atanmış, Yargıtay ve diğer mahkeme kararları da çoğunlukla MHP aleyhine verilmişti. Üstelik karar veren hâkim ve savcıların çoğu FETÖ mensubu. 

Mesela MHP’de olağanüstü kongre kararının önünü açan hâkim Burhan Yaz, daha sonra 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına çarptırıldı. 

Özgür Özel, madem MHP kongresi üzerinden kendine alan açmaya çalışıyor, acaba bu FETÖ’cü hâkimi cezaevinde ziyaret ederek “hukuki akıl” almayı mı hiç düşündü mü? 

İşin en garip tarafı: O dönem FETÖ’nün tüm unsurları MHP’yi ele geçirmek için seferberlik başlatmışken, CHP yönetimi de MHP’de imza toplayan sözde Genel Başkan adaylarını, sırf MHP’ye zarar vermek için ayrım yapmaksızın desteklemişti. CHP’nin medya organları da MHP muhaliflerinin emrine verilmişti. CHP’li belediye başkanları, MHP’li muhalifleri il ve ilçelerde karşılıyor, onlara salonlarını açıyor, toplantılarını billboardlarla halka duyuruyordu. 

Tüm bunlar o dönem Kemal Kılıçdaroğlu’nun ayıbıydı. Özgür Özel ise bu fitne düzenine CHP üst düzey yöneticisi olarak ateş taşıyanlardan biriydi. 

Bugün Özgür Özel, CHP’nin MHP hakkındaki bu ayıpları ortadayken, FETÖ yargısının şekillendirmeye çalıştığı MHP kongresi hakkında ahkâm keserek sadece acziyetini ortaya koyuyor. Özgür Özel, pavyonlarda ve belediye localarında para ile şekillendirdiği iddia edilen CHP kongresiyle, yargıda FETÖ’cü hâkim ve savcıların şekillendirmeye çalıştığı MHP kongresini birbirine karıştırmamalı. 

Ekrem İmamoğlu’ndaki güç hevesinin esiri olmuş CHP ve CHP’nin Silivri’den yönetilmesine aracılık eden Özgür Özel, bu kafayla gittiği sürece CHP’de şaibe ve kirli olaylar asla eksik olmayacaktır. Özgür Özel’in psikolojik durumu, siyasi karakteri ve ahlakı da hiçbir süreci yönetmeye uygun değildir.